اختلال شیدائی، یک اختلال مزمن می باشد که با طیف وسیعی از ویژگی های ناتوان کننده در ارتباط است، و باعث ایجاد تاثیرات عمیقی بر روی بیماران مبتلا به شیدائی و مراقبان آن ها می شود. اختلال شیدائی یا مانیا اغلب در نوجوانی و اوایل بزرگسالی بروز می کند، و می تواند اثرات منفی بلند مدتی بر سلامت روانشناختی و جسمانی، عملکرد شغلی و تحصیلی، و روابط میان فردی بیماران داشته باشد. شیوع طول عمر اختلال افسردگی_شیدائی فارغ از نژاد، قومیت و جنسیت، 4% می باشد. اختلال شیدائی، هزینه های بسیار قابل توجهی را بر جامعه وارد می کند که به طور کلی، تقریبا 120 بیلیون دلار در سال 2009 در ایالات متحده می باشد.
همچنین افراد مبتلا به اختلال شیدائی دوره های راجعه ای از علائم مانیک و افسردگی را تجربه می کنند، که علائم افسردگی موجود در این دوره ها همان علائم مربوط به اختلال افسردگی اساسی می باشد که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانپزشکی آورده شده است و بر این اساس تمایز اختلال شیدائی(دو قطبی) با افسردگی اساسی از طریق شناسایی دوره هایی از مانیا یا هیپومانیا صورت می گیرد. به طور کلی دو نوع از این اختلال وجود دارد که شامل اختلال دو قطبی نوع یک و نوع دو می باشد. درمان دارویی رواندرمانی به عنوان درمان اصلی موفق برای کاهش علائم افراد مبتلا به اختلال شیدائی می باشد افراد مبتلا به اختلال شیدائی ممکن حتی زمانی که در فروکش یا بهبود علائم خلقی خود قرار دارند دشواری های فروانی را در حوضه های عملکردی و کارکردی خود تجربه کنند که می تواند بسیار آزارنده باشد.
(گردآورنده: فرحناز یوسفی)
منابع
1. Lller, K. (2006). Bipolar disorder: Etiology, diagnosis, and management. Journal of the American Association of Nurse Practitioners, 18, 368–373. 10.1111/j.1745-7599.2006.00148.x.
2. Valente, S. M., & Kennedy, B. L. (2010). End the bipolar tug-of-war. Nurse Practitioner, 35, 36–45. doi:10.1097/01.NPR.0000367933.64526.3e.
3.Ketter, T. A. (2010). Diagnostic features, prevalence, and impact of bipolar disorder. Journal of Clinical Psychiatry, 71, e14. doi:10.4088/JCP.8125tx11c.
4. Dilsaver, S. C. (2011). An estimate of the minimum economic burden of bipolar I and II disorders in the United States: 2009. Journal of Affective Disorders, 129,
5. 79–83. doi: 10.1016/j.jad.2010.08.030. 5. Vieta, E., & Goikolea, J. M. (2005). Atypical antipsychotics: Newer options for mania and maintenance therapy. Bipolar Disorders, 7(Suppl 4), 21–33.doi:10.1111/j.1399-5618.2005.00212.x.
6. American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). Washington, DC: American Psychiatric Association
7. Bersani G et al., 2013. Facial expression in patients with bipolar disorder and schizophrenia in response to emotional stimuli: a partially shared cognitive and social deficit of the two disorders. Neuropsychiatr Dis Treat. 9, 1137-44.
